Etappe 11: Stalken naar Maastricht ( Jeker) 26 km - 10 mei 2024

Deze morgen werden we wakker samen met de zon. Het vogelgezang zorgde ervoor dat opstaan op deze mooie ochtend iets gemakkelijker werd. Bart lag waarschijnlijk al even wakker want hij had al bemerkt dat onze tent nat was aan de binnenzijde. Het eerste waar ik echter aan dacht was  koffie. Onze jetboil werkte zoals gedroomd en de koffie smaakte. Samen met ons automatenbrood en vervallen Nutellachoco was ons ontbijt een heerlijke start van de dag. Een lokale specht kwam ons gade slaan.

Na de opruim van onze nachtuitzet vertrokken we gepakt en gezakt. We wandelden lange tijd door de bossen. Af en toe ging het al eens bergop en bergaf. We kwamen niemand tegen. Het gefluit van de vogels was het enige wat we hoorden.

Na een 8 tal kilometer kwamen we aan de eerste huizen van Lanaken. Een vriendelijke mevrouw bood ons koffie, bananen en een pistolet aan. We hadden nog een lange weg te gaan, dus we namen enkel 2 bananen en legden deze aangename ontmoeting vast op een fotootje.
 

Na een 11 tal kilometer kwamen we in het centrum van Lanaken. We deden wat inkopen voor de picknick; tomaatjes, humus , 2 pistolets en wat drank,… in de Standaard boekhandel zochten we een boek uit voor onze gastheer van deze avond.

Onze rugzakken werden hierdoor wat zwaarder, maar we we vervolgden gezwind onze weg hoopvol uitkijkend naar de picknick en de koffie die Bart me beloofd heeft. We liepen enkele kilometers langs het in totaal 4,8 km lange kanaal Briegden - Neerharen ( of het Verbindingskanaal) die de Zuid- Willemsvaart met het Albertkanaal verbindt. We zagen een bunker; dit kanaal werd in de 2e WO immers gebruikt als verdedigingsgordel Briegden-Neerhalenlinie.
 

Vandaar sloegen we een veldweg in richting Zuid Willemsvaart.

Het beloofde bankje en koffie bleken verder weg dan gehoopt. Na een ommetoertje vonden we wat gras waar we onze picknick hadden. Een dutje van 30 min deed me goed. We liepen verder richting Maastricht eerst langs de Zuid Willemsvaart, dan langs de Maas.

Aan de taal hoorden we dat we de grens met Nederland overgestoken waren. De zon zorgde voor een warme dag en regelmatig insmeren was ook noodzakelijk vandaag. Het beloofde cafeetje kwam maar niet…gelukkig ben ik heel vergevingsgezind. Dat zal ook nodig zijn als we volgend jaar 4 maanden samen op stap zullen gaan.
We kwamen via de voorstad tot de Hoge Forten.

Na uiteindelijk 23 km dook er plots een cafeetje om de hoek op. Echt waar….dat smaakte.

Via het rozenpark en de Jeker een 2 tal kilometer stappen bracht ons bij onze overnachtingsplaats. Dit was de mooie tuin van Piet Leroy.

We werden hier met open armen ontvangen. Een glaasje water, broodpudding en een douche deden ons deugd na een vermoeiende dag. We zochten een geschikt plaatsje in de tuin om onze tent op te zetten. Het begon al vlotjes te lukken..